Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΤΕΓΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ...Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΕΊΝΑΙ

Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΤΕΓΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ...Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΕΊΝΑΙ

Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Άγρυπνοι στα καφέ

Οι νεοάστεγοι αποτελούν ήδη ένα εκρηκτικό κοινωνικό φαινόμενο στις μεγάλες πόλεις των πιο αναπτυγμένων κέντρων του κόσμου, στις ΗΠΑ, στην Ε.Ε. και στην Ιαπωνία. Ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι ή άνεργοι, κυρίως άντρες (αλλά και γυναίκες), πιο συχνά κάτω από τα 30 και πάνω από τα 50, παρασύρονται από το νέο μεγάλο κύμα της στεγαστικής φτώχειας (και στην ουσία της γενικότερης κρίσης) που εξαπλώνεται από τα τέλη του '90.
Πρόκειται για ανθρώπους που είναι μεν στην ουσία άστεγοι, αλλά διατηρούν ακόμα κάποιες ελάχιστες οκονομίες, για νεαρούς που συγκρούονται με τους γονείς τους, για ζευγάρια που είναι σε διάσταση, για εργαζόμενους που αναγκάζονται για τις ανάγκες της δουλειάς τους να μετακινούνται συχνά σε διάφορες πόλεις κ.λ.π. Ολοι αυτοί επιλέγουν ολοένα και πιο συχνά μια εναλλακτική λύση, πέρα από το να φορτώνονται στους κολλητούς τους ή να νοικιάζουν δωμάτιο σε κάποιο ξενοδοχείο. Τα τελευταία 10 χρόνια έχουν πολλαπλασιαστεί τα διάφορα ειδικευμένα καφέ (Ιντερνετ και μη), τα οποία παραμένουν ανοιχτά ολόκληρο το 24ωρο. Αρκετά από αυτά τα καφέ (τα Ιντερνετ στη χώρα μας) προσφέρουν διάφορα πακέτα συμφωνιών με συνολικό κόστος περίπου 6-8 ευρώ για όλο το βράδυ. Αν και αυτός ο περίεργος τρόπος διανυκτέρευσης δεν είναι ακόμα ο πιο δημοφιλής -ο ύπνος στους σταθμούς του τρένου παραμένει ασφαλώς πιο δοκιμασμένη λύση- ωστόσο κερδίζει διαρκώς έδαφος και μετατρέπεται σιγά σιγά σε επιδημία.


Οσο πιο εξελιγμένες και ευέλικτες είναι οι υπηρεσίες που προσφέρονται από τα διάφορα καφέ τόσο πιο ανησυχητική γίνεται η κατάσταση. Σε έρευνα που έγινε στην Ιαπωνία, το 80% των manga και Ιντερνετ καφέ έχουν μόνιμους κατοίκους. «Μάνγκα» καφέ, όπως υποδηλώνει και το όνομά τους, που προέρχεται από τα διάσημα γιαπωνέζικα κόμικς, είναι ειδικοί χώροι που προσφέρουν άνετα καθίσματα, μεγάλες βιβλιοθήκες, όπου πέρα από κόμικς υπάρχουν νεανικά λαϊφστάιλ περιοδικά, εφημερίδες μικρών αγγελιών, αλλά και έργα σοβαρής λογοτεχνίας. Στους χώρους αυτούς προσφέρεται ένας απεριόριστος αριθμός «δωρεάν» φτηνών ποτών, ιδιωτικοί θάλαμοι για χρήση Ιντερνετ και βιντεοπαιχνιδιών και ακόμα σε μερικές περιπτώσεις και ντους τα οποία μπορούν να χρησιμοποιούν οι πελάτες.

Η πτώση του βιοτικού επιπέδου και τα υψηλά ενοίκια οδηγούν ολοένα και περισσότερους να επιλέγουν αυτή τη λύση όπου, ειδικά στην Ιαπωνία, χαρακτηρίζεται σοβαρή κοινωνική μάστιγα. Στα καφέ αυτά γίνονται συνήθως οικονομικές συμφωνίες για όλη τη νύχτα, για όλη τη βδομάδα ή ακόμα και για όλο το μήνα, ώστε να προσελκύουν όσο γίνεται περισσότερους πελάτες. Ο ανταγωνισμός έχει ανάψει και η εφευρετικότητα αυτών των καφενο-ξενοδόχων συναγωνίζεται επάξια τις καλύτερες παραδόσεις της ψυχαγωγικής βιομηχανίας.



«Επιδημία»

Αν και σε ορισμένες χώρες της Ασίας το φαινόμενο είναι πιο έντονο από αλλού, ωστόσο η «επιδημία» αυτή έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις. Μακ-πρόσφυγες λέγονται όσοι επιλέγουν εστιατόρια ταχυφαγίας για να κοιμηθούν για ορισμένες ώρες και πλένονται στις τουαλέτες τους. Ωστόσο ο ύπνος τους διακόπτετε απότομα από τους μάνατζερ των μαγαζιών, που τους διώχνουν, καθώς θεωρούν ότι υποβαθμίζουν το επίπεδο των καταστημάτων τους.

Σε άλλες περιπτώσεις τα Ιντερνετ καφέ, αν και δεν αποτελούν τη μόνιμη στέγη για τους νέους περιπλανώμενους, ωστόσο αποτελούν τον πιο φτηνό και ασφαλή τρόπο για να περάσει κάποιος από αυτούς τις δύσκολες νύχτες του. Και στην Ελλάδα τα Ιντερνετ καφέ είναι ένας από τους ελάχιστους χώρους που μένουν ανοικτοί όλη τη νύχτα, οπότε πέρα από τη χρήση υπολογιστών και τις άλλες διευκολύνσεις δίνουν και τη δυνατότητα της φτηνότερης διαμονής, τις περισσότερες ώρες (αν και εκτός ειδικών περιπτώσεων είναι σχεδόν αδύνατο να ρίξεις έναν υπνάκο).

Δύσκολα θα κάτσει κάποιος σε ένα κανονικό καφέ περισσότερες από τρεις ώρες, χωρίς οι άλλοι να τον κοιτούν παράξενα, ενώ οι κινηματογράφοι κοστίζουν πλέον 8 ευρώ για 2 ώρες. Ωστόσο με το ίδιο ποσό μπορεί κάποιος να τη βγάλει καθαρή σε ένα καφέ για ένα βράδυ και ένα πρωί. Οι νεοάστεγοι αυτοί και στη χώρα μας συνήθως αναγνωρίζονται μεταξύ τους, αναπτύσσουν τη δική τους αργκό, ιδιαίτερους κώδικες επικοινωνίας.


Τις περισσότερες φορές βρίσκονται σε αντιπαλότητα με τις παραδοσιακές φυλές των αστέγων, αλλά και με τις συνήθεις παρέες των ξενύχτηδων, γλεντζέδων και εραστών της νύχτας που και αυτοί περνάνε πλέον τις δικές τους φτώχειες. Οι αρχαίοι έλεγαν πως ο ύπνος έχει αδερφό τον θάνατο, η σύγχρονη κοινωνία μετατρέπει πια τον ημι-ύπνο και την ημι-αγρύπνια σε δίδυμο αδερφό μιας μισής ζωής.


ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου