Ζητείται έγνοια για τους 20.000 άστεγους στην Ελλάδα

Η αντιμετώπιση της έλλειψης στέγης αποτελεί προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έτους 2010 για την Καταπολέμηση της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού και μέσω της FEANTSA, της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Εθνικών Οργανώσεων που εργάζονται με άστεγους, ξεκινά ειδική καμπάνια για το θέμα με κεντρικό μήνυμα ότι είναι εφικτή και απαραίτητη η εξάλειψη του φαινομένου.

Η κήρυξη της έναρξης της καμπάνιας -που θα επεκταθεί και στην Ελλάδα- έγινε στις 14 Απριλίου 2010 στο Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες σε εκδήλωση όπου άνοιξε ο διάλογος για τον ρόλο της Ε.Ε. στην καταπολέμηση της έλλειψης στέγης και ανάμεσα στους εισηγητές ήταν ο επίτροπος Κοινωνικών Υποθέσεων και Κοινωνικής Ενταξης, Λάζλο Αντόρ, ο πρόεδρος της FEANTSA Ρενέ Κνάιπ και πολλοί ευρωβουλευτές. Σημειώνεται ότι το Ευρωκοινοβούλιο έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες για το θέμα όπως το ψήφισμα σχετικά με την εξάλειψη του προβλήματος των αστέγων που ζουν στον δρόμο έως το 2015 που υιοθετήθηκε το 2008.
Η έλλειψη στέγης δεν αφορά μόνο ανθρώπους που ζουν στον δρόμο ή διαμένουν σε ξενώνες. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που υφίστανται αφανείς μορφές έλλειψης στέγης και επιβιώνουν σε επισφαλείς συνθήκες, είναι υπό έξωση ή διαμένουν σε ανεπαρκή και ακατάλληλα καταλύματα που δεν καλύπτουν τις βασικές προδιαγραφές για μια ανθρώπινη κατοικία.

Στην Ελλάδα εκτιμήσεις ΜΚΟ και της FEANTSA αναφέρουν ότι οι άστεγοι ανέρχονται σε περίπου 20.000 άτομα (χωρίς να υπολογίσουμε πρόσφυγες κ.λπ.), ενώ δυστυχώς στην Ελλάδα οι άστεγοι δεν αναγνωρίζονται καν ως μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα και δεν έχει γίνει αξιόπιστη καταγραφή του φαινομένου με αποτέλεσμα την έλλειψη κεντρικών αποτελεσματικών πολιτικών. Η μόνη επίσημη καταγραφή έγινε μόλις το 2009 από το υπουργείο Υγείας, όπου ο αριθμός των αστέγων υπολογίζεται σε 7.720 ανθρώπους.

Υπάρχει σοβαρή υστέρηση στην υιοθέτηση οποιασδήποτε πολιτικής για τους αστέγους στη χώρα μας σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές. Υπάρχει ακόμη σταθερή άρνηση του υπουργείου Υγείας τα τελευταία χρόνια να δεχτεί ότι για το θέμα των αστέγων πρέπει να υπάρξει ειδικός νόμος που να αναγνωρίζει την ιδιότητα του αστέγου και να υποχρεώνει τις κοινωνικές υπηρεσίες να προσφέρουν βασική υποστήριξη. Ως άστεγος πιθανόν να αναγνωριστεί σήμερα κάποιος μόνο όταν έχει μια άλλη ιδιότητα: εάν είναι ψυχασθενής, αλκοολικός ή χρήστης.
Το πρόβλημα των αστέγων ωστόσο δεν είναι εισαγόμενο, αλλά αγγίζει ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού γενικού πληθυσμού, ένα σημαντικό κομμάτι του 21,5% των Ελλήνων που σύμφωνα με την Eurostat ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.


Ενδεικτικά κάποια μέτρα που μπορούν να αποτελέσουν μέρος της πολιτικής αντιμετώπισης του φαινομένου των αστέγων και στην Ελλάδα είναι:

*Η ενίσχυση των δομών υποστήριξης αστέγων με υπηρεσίες επανένταξης.


*Η διεύρυνση του θεσμού της κοινωνικής κατοικίας.


*Η οικονομική ενίσχυση και παροχή ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για τις ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες.


*Η συστηματική παρακολούθηση του στεγαστικού προβλήματος.

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, της Νάντια Γιαννίρη